|
Cando T… me preguntóu se quería participar nun Clube de lectura que se
estaba poñendo en marcha na Biblioteca Municipal, a bote pronto penséi o
mesmo que cando M... –un amigo metido en politica- me invita a un meeting da
sua formación :” A min xa me tes convencido, non é preciso que vaia “.
Despóis, falando ca miña filla e unha amiga dela do Instituto, preguntéi
pola impulsora de dito clube, e dinme: “Si, unha profesora de galego, que xa
montóu outro clube no Insti; unha miudiña e rebulideira, que sempre anda cun
metro cúbico de libros debaixo do brazo, e ten un blog de libros...”
Y ante a posibilidade de coñecer a tal raro especimen de perigosa
activista/entusiasta dos credos literarios, díxenme:
“Apúntome a viaxe”.
Agora, despóis dunha travesía de doce? meses e dez? Libros,
pido, coma Kavafis, “que a viaxe sexa longa”, pois –ata este punto- chea
de aventuras e coñecemento xa o foi sobradamente.
O disfrute colectivo de moi diversas propostas literarias -pretéritas
ou actuais- , a posta en común da aproximación individual de cada quen a
esas propostas -feito moi enriquecedor- , e o inmenso luxo que supón a
presenza do “culpable” de esas propostas, coido que é algo impagable
tanto pra aqueles que xa creemos que a literatura é unha gran compañeira na
viaxe vital, como pra quen se achegue sin tanta devoción.
E por iso que solicito a municipalidade a continuidade de este
imprescindible servicio público do Clube de Lectura, e asimesmo unha medalla o
Valor e o Mérito Literario pra a combativa artífice do mesmo, a cal
sabemos ten querencia polos pins e antuviadas de prender na roupa.
Graciñas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario