Se hai un libro que marque un antes ou un despois nas nosas lecturas deste club é este. Absolutamente todos os membros deste club coinciden nun punto: foi o mellor libro deste curso. Gustou tanto que ata as súas nais desexan ler o libro, polo que estes aínda non virán aos andeis da biblioteca.
Cristina Costela afirma:
Este libro é un libro que me
sorprendeu bastante, móstranos a situción de moitas familias na cidade de
México e en todo ese país a través de Ladydi, unha nena de once anos que se fai pasar por neno
para evitar que os narcos a secuestren. Xunto as súa amigas, terá que
esconderse nos buratos cavados na terra para que os narcos non as atopen, xa
que o único que buscan é convertilas en escravas sexuais. A dureza que nos
transmite Ladydi, nun lugar marcado pola marihuana, narcotraficantes e amapolas
é terrible.
Guerrero é un lugar no que só hai
mulleres, porque os homes cruzan a fronteira de México con Estados Unidos na
procura dun futuro mellor, pero a maioría deles non regresa, deixando as súas
mulleres e fillas expostas á violencia dos narcos. Guerrero é un lugar no que as
condicións de vida son terribles e ata a natureza se converteu nunha enemiga. Unha vila na que
ninguén lle reza a Deus, porque nin se fían del… Aínda así, nesas condicións
Ladydi crece rodeada das súas amigas e ao carón dunha nai capaz de roubar,
maldicir e rir, con tal de sacar a súa filla adiante.
O que máis me impactou é como
tratan as rapazas, só por seren guapas, xa as secuestran para abusar delas,
roubándolles a súa infancia, con 11 anos, e é que van quedar marcadas para
sempre, e eu penso que nenas con once anos aínda teñen que desfrutar da
infancia e pasalo ben, porque nunca máis lles vai volver.
Tamén me impactou a forza de
vontade que ten a nai e Ladydi, que fai o que sexa por sacala adiante, aínda
que ás veces é Ladydi quen fai de nai da súa propia nai, que para ter once
anos é unha nena moi madura, debido ás circunstancias que lle tocaron vivir.
Unha realidade durísima, plasmada
neste libro que paga a pena ler.
