31/05/09

Unha puta percorre Europa

Comentario de Carla Gómez Ferradás

É unha novela bonita na que dúas mulleres comezan a matar "clientes" da prostitución. Son dúas feministas que loitan polos dereitos que lles corresponden, xa que as mulleres polo simple feito de selo, teñen menos dereitos cós homes.
Ao desenvolverse en Santiago faise máis cercana.
Gustoume moito

30/05/09

Unha puta percorre Europa

Comentario de Agustina

Que dicir deste libro? É unha novela curta e sinxela, e enganchoume nada máis ler o título. A que é rara? Pois o título...
Gustoume a sinxeleza do libro, poucas páxinas perfectamente construídas. Gustoume a historia, as protagonistas, o que elas querían, polo que se facían pasar... O feito de seren lesbianas constituíu unha sopresa que me impactou.
O libro encantoume

24/05/09

Fume

Agustina cre que...

Alucinada. Esa foi a miña cara cando a profe de galego nos veu con este libro. Pensei que xa non estabamos en idade... Tanto debuxo e tan pouco texto!!!
E tan pronto comecei a lectura, as primeiras páxinas, os primeiros debuxos... ENCANTOUME!!!
Este libro é moi simple e curto, pero despois de ler cada páxina a miña maxinación saía de min tentando facer as páxinas máis extensas pola miña conta. Ademais, eu estiven en Auswitch. E iso axudoume a maxinar e comprender mellor o libro.
Gustaríame que o lésedes. É unha pasada.

23/05/09

Fume

Comentario de Carla Gómez

Simplemente terrorífico
É incrible o que se fixo e aínda se fai con moita xente tratándoa así. Como somos os seres humanos capaces deste tipo de atrocidades? Como somos quen de mirar para outro lado?
O libro é precioso. Porén, eu non teño palabras.

19/05/09

Fume

Comentario de Andrea Díaz

É incrible a cantidade de cousas que se poden sentir en só tres minutos que leva follear as páxinas deste libro.
Na historia, tan importantes as palabras coma as ilustración.
Sinxelo.

18/05/09

Fume

Comentario de Thalía Troitiño

Este libro gustoume xa que reflicte moi ben o que viviron moitas persoas cos nazis.
Ten unha maneira de combinar a pouca letra que ten, pero que á vez di todo o necesario, cuns grandes debuxos. Son debuxos escuros, que case carecen de cor, pero que amosan a tristeza e os horrores que nos campos de concentración se vivía.
Cada un dos debuxos que aparecen, fixéronme reflexionar longamente na tortura de vida que estas persoas pasaron alí.
Un dos que máis me gustou foi no que aparecen as "casas da cheminea". Un xeito tan simple de amosar a morte de miles de persoas: saíndo por esa cheminea.
O final gustoume polo feito da inocencia dos rapaces, estes van camiño da morte sen sequera decatarse. O protagonista só agarda a que a súa nai non se enfade nin se preocupe por non estar na casa cando ela chegue. A inocencia e a crenza de que vai volver.
Recomendo este libro non só polo argumento, de grande importancia, senón polas ilustracións tan fascinantes que contén. Un libro que se le en apenas dez minutos pero do que podes aprender moito. Moito.