28/05/14

Remate do club de "Lecturas pola Igualdade"

Agora é MARTINA DOMÍNGUEZ quen fala:




Para min o club de lectura foi unha experiencia inolvidable e moi útil. Nestes dous anos aprendín moito e crecín como persoa.
Cando Gracia nos propuxo a idea de formar o club eu aceptei dende o primeiro momento, gústame ler e pareceume interesante a idea de compartir a miña opinión con outros lectores.
Cada xoves que quedabamos comiamos xuntos e despois comentabamos o libro, o tema era a desigualdade da muller. O papel de Gracia era un pouco de moderadora e ía indicando quen falaba. Ao final saltabamos dun tema a outro e riamos cos comentarios duns e doutros polo que sempre nos divertiamos.
É ben certo que algúns libros foron máis amenos ca outros, pero sempre me gustaron. Cando os lía evadiame da miña realidade e vivía outras historias moi diferentes como cos libros de "Persépole" ou "Malala", ou algunhas que poden ser máis normales como en "El monstruo de ojos verdes". 
A día de hoxe en lugares como o noso país a sociedade disfrázase de igualitaria, cando é ben certo que segue habendo unha gran diferenza entre homes e mulleres.
Os membros do club vimos, en maior ou menor medida, toda a hipocrisía que hai e agora intentamos non caer neses erros e mirar ó mundo coas lentes violetas.
A min, persoalmente, tocoume moi fondo este tema e comecei a fixarme na xente do meu entorno. E, lamentablemente, descubrín o machismo todo que tiñan tan metido dentro. 
Non creo que actualmente estea habendo un progreso social nin moito menos. Sinto rabia e impotencia ao saber que non podo cambiar o mundo. Enfuréceme pensar que nunca chegará a existir unha igualdade real e mundial. O meu único consolo é saber que eu non son así, e que podo axudar á xente do meu entorno a non caer niso.
O club de lectura fíxome abrir os ollos en moitos aspectos e creo que é moi importante que máis adolescentes tomen consciencia disto, xa que nós somos o futuro e este e un dos maiores problemas que acarrean consecuencias catastróficas.
Debería haber milleiros de clubs de lectura para aprender e saber desta situación xa que fai falta un espertar de todas as mulleres e homes para combater a desigualdade.
Finalmente, só dicir que estou moi agradecida a Gracia por formar o club de lectura, aguantarnos durante dous anos e ensinarnos tanto!

Ningún comentario: