La abuela necesita besitos

Dámoslle unha volta ao tema do Alzhéimer coa axuda deste álbum: "La abuela necesita besitos" publicado pola editorial Proteus:




Susana Lamas:

Este libro encantoume porque trata un tema ao que eu estiven moi ligada e porque conta peripecias que eu vivín. Sei do que fala en todo momento.

Daniel Álvarez:

O libro gustoume porque é bonito ver como os nenos coidan a súa avoa, xa que ela ten Alzhéimer. Porque hai que tentar que toda persoa que teña esa enfermidade se sinta máis a gusto, coidándoa e tendo paciencia cos seus esquecementos.

Katia Gaiteiro:
Gsutoume moitísimo porque é realista e fainos darnos conta de que debemos coidar ás persoas maiores que é cando elas máis necesitan de nós, da nosa axuda e do noso cariño.

Andrea Garrido:

Este álbum gustoume moitísimo porque ensínanos que hai que coidar aos avós e aos anciáns, porque xa traballaron abondo e agora necesitan descansar e sobre todo o que máis lles cómpre é cariño.

Estefanía López Antelo:

Este é un deses libros que creo que todo o mundo debería ler e tomar nota, tanto adultos coma nenos, xa que este libro reflicte a necesidade dos nosos maiores de cariño e de axuda, xa que co paso dos anos á vez de gañar engurras e experiencias tamén se gañan enfermidades tales como o


Susana Lamas:

Este libro encantoume porque trata un tema moi actual. Tamén me gusta porque trata dos sentimentos dunha nena refuxiada e eu non os coñecía.

Daniel Álvarez:

O libro gustoume porque é bonito ver como os nenos coidan a súa avoa, xa que ela ten

Katia Gaiteiro:

Gustoume porque hoxe en día iso pasa moitas veces e é moi duro ter que marchar do teu país e abandonar a túa casa e todas as túas cousas e non saber se vas volver algún día.

Andrea Garrido:

Non é un libro do meu gusto aínda que trata un tema real e actual no mundo árabe. Fálanos da inxustiza que supón marchar da propia casa e non poder facer unha vida normal.

Estefanía López Antelo:

Este é un deses libros que creo que todo o mundo debería ler e tomar nota, tanto adultos coma nenos, xa que este libro reflicte a necesidade dos nosos maiores de cariño e de axuda, xa que co paso dos anos, á vez de gañar engurras e experiencias tamén se gañan enfermidades tales como o Alzhéimer ou a Demencia Senil que provocan a incapacidade e requiren coidados constantes por parte de fillos ou outros familiares.

Sainetes

A primeira incursión teatral foi a de ler varios sainetes de José Cedena. Este autor ten os seus libros 5 Sainetes en buca de carcajadas e + Sainetes = Risa na editorial Éride.

Hoxe imos comentar dous sainetes: "O.G. T." e "El oculista de la vista".

David Pérez Matanzas:

"O.G. T." gustoume moito polos seus personaxes e porque é moi divertida, comezando polo propio título e os nomes de personaxes.
"El oculista de la vista": estivo moi ben porque mostra as confusións que poden chegar a existir por mor dunha persoa que fala e confunda todo, incluídos os que están ao seu carón.


Andrea Mijares:

"O.G. T.": Esta obra gustoume moito, é moi divertida porque os personaxes teñen nomes absurdos pero fan e din cousas moi simpáticas.
"El oculista de la vista": Non lle topei a graza a esta obra, penso que é batante absurda.

Jonathan Rubia:

A min gustoume máis "O.G. T." porque é máis divertida, pero as dúas estiveron moi ben. Se lésemos máis obras deste tipo eu sería moito máis lector.

Lino Peleteiro:

"O.G. T.": Esta obra gustoume moito porque dá moita risa e xogan cos nomes da xente.
"El oculista de la vista": Gustoume moito, é un estilo divertido do que se poden tirar moitas conclusións sobre as faladurías e os malos rollos.

Javier Rodríguez:

"O.G. T.": Encantoume o argumento e a orixinalidade da historia, así como o divertimento que supón a súa lectura. Non creo que sexa difícil de representar.
"El oculista de la vista": É unha historia moi boa e dá para cavilar moito para ver como se pode entender mal o que aparentemente é tan sinxelo.

David Macía:

"O.G. T.": Gustoume moito esta obra porque é moi divertida e fai moita graza. Os personaxes teñen nomes moi graciosos e o propio título xa o deixa adiviñar.
"El oculista de la vista": Tamén é moi graciosa, encántanme este tipo de obras, que ademais de seren moi graciosas permiten tirar algunhas conclusións do que alí se le.