18/05/09

Fume

Comentario de Thalía Troitiño

Este libro gustoume xa que reflicte moi ben o que viviron moitas persoas cos nazis.
Ten unha maneira de combinar a pouca letra que ten, pero que á vez di todo o necesario, cuns grandes debuxos. Son debuxos escuros, que case carecen de cor, pero que amosan a tristeza e os horrores que nos campos de concentración se vivía.
Cada un dos debuxos que aparecen, fixéronme reflexionar longamente na tortura de vida que estas persoas pasaron alí.
Un dos que máis me gustou foi no que aparecen as "casas da cheminea". Un xeito tan simple de amosar a morte de miles de persoas: saíndo por esa cheminea.
O final gustoume polo feito da inocencia dos rapaces, estes van camiño da morte sen sequera decatarse. O protagonista só agarda a que a súa nai non se enfade nin se preocupe por non estar na casa cando ela chegue. A inocencia e a crenza de que vai volver.
Recomendo este libro non só polo argumento, de grande importancia, senón polas ilustracións tan fascinantes que contén. Un libro que se le en apenas dez minutos pero do que podes aprender moito. Moito.

Ningún comentario: