O Clube de Lectura de Silleda botou a andar en
decembro como unha especie de complemento para aqueles pais que non
podían acudir ó clube de lectura dos seus fillos matriculados no IES
Pintor Colmeiro. A súa coordinadora, a profesora Gracia Santorum,
traballa neste tipo de colectivos dende hai cinco anos.
- Tanto no clube do instituto coma no de adultos, cada lectura vén acompañada dun debate sobre o contido do libro e, na maioría dos casos, nun encontro co autor. Isto, sen dúbida, tén que fomentar aínda máis o gusto pola lectura.
- Tanto no clube do instituto coma no de adultos, cada lectura vén acompañada dun debate sobre o contido do libro e, na maioría dos casos, nun encontro co autor. Isto, sen dúbida, tén que fomentar aínda máis o gusto pola lectura.
-Así é. A min
paréceme moi importante que a literatura estea viva. Para achegarlle a
literatura á xente nova, hai que botar man dos autores vivos porque,
entre outras cousas, coñecelos pode axudar a que algún neno se decida a
ser escritor. No caso do clube de adultos, eu propúxenlle ler libros en
galego e recoñezo que pode ser unha dificultade, porque moitos dos
asistentes ou non se formaron en galego ou non están acostumados a ler
nesta lingua. E, ó final, dánse conta de que non é tan difícil ler en
galego.
-Na primeira reunión, os 15
asistentes falaron dos seus gostos á hora de ler. ¿Houbo sitio para a
poesía, que segue sendo un xénero minoritario?
-Si,
lemos a antoloxía Poetízate, na que aparecen dende textos de Rosalía de
Castro ata poemas de Dores Tembrás (gañadora do último concurso de
poesía do Concello de Carral). Durante estes seis meses, tivemos espazo
para a novela, como Enderezo descoñecido, e o ano que vén o primero libro será unha biografía, posto que a un dos participantes lle atrae ese xénero.
-¿Cal é o perfil dos membros do clube trasdezano?
-Temos un pouco de todo.
Hai unha persoa xubilada, dúas nais cos seus fillos e un pai coa súa
filla. Quero destacar esta cuestión, porque aínda que agora non é moi
frecuente, si que é moi importante que as familias compartan lecturas.
En contra do que se pensa, os adolescentes de hoxe en día len moito,
pero tamén dispoñen de internet e videoxogos e actividades
extraescolares, co que hai nenos que están estresados e non dispoñen do
tempo suficiente pra ler.
-Fala dunha persoa maior no clube. ¿Hai que fomentar a participación activa dos veciños de máis idade na lectura?
-Sen
dúbida, e niso teñen que incidir as bibliotecas públicas. Éstas deben
adaptarse ó seu contexto e ós seus lectores. Hoxe en día, coa crise,
cada vez acoden máis parados e máis persoas sen teito ás bibliotecas,
polo que estes centros teñen que dispoñer de libros, pero tamén de
postos de lectura de xornais, de páxinas en internet. Eu sempre digo que
a lectura frecuente é o mellor medio que temos para apoderarnos da
linguaxe e das súas creacións.
